Jakość powietrza w zakładach przemysłowych definiuje się poprzez poniższe wskaźniki:
- czystość,
- temperatura,
- wilgotność.
O ile czystość powietrza zapewniają systemy oczyszczania i filtracji oparte m.in. na instalacjach odpylania, regulacja wilgotności i temperatury, które nieodłącznie idą ze sobą w parze, odbywa się poprzez zastosowanie innych systemów.
W jakim celu regulować wilgotność w obiektach przemysłowych?
Optymalna wilgotność powietrza jest definiowana dość ogólnie i mieści się w zakresie 30-70%. Jednak z doświadczenia wiadomo, że najbardziej korzystny dla człowieka obszar mieści się pomiędzy 40 a 60%. Nie zawsze jest to możliwe do osiągnięcia bez zastosowania dodatkowych systemów. Procesy produkcyjne takie jak: odlewanie, kucie, zgrzewanie charakteryzują się powstawaniem ciepła, które podnosi temperaturę powietrza jednocześnie osuszając je, co prowadzi do zmniejszenia komfortu cieplnego na stanowiskach pracy. Niekiedy niska wilgotność źle wpływa na technologię produkcyjną – np. w procesach pylących takich jak: szlifowanie, frezowanie, polerowanie, poprzez zwiększenie elektryczności statycznej powietrza niosąc ryzyko wyładowań elektrostatycznych. Tu warto pochylić się szczególnie nad obróbką materiałów, których pył ma charakter wybuchowy np. aluminium, żeliwo, fornir, tworzywa sztuczne. Parametr wilgotności pełni również istotną rolę w zapewnieniu mikroklimatu w pomieszczeniach czystych występujących w zakładach przemysłowych: clean roomy, laboratoria.
Można zatem stwierdzić, że oprócz zapewnienia komfortu powietrznego, regulacja wilgotności zwiększa poziom BHP na stanowiskach pracy.
W jaki sposób można precyzyjnie regulować wilgotność poprzez nawilżanie? Poniżej sprawdzone metody:
- Nawilżanie parowe. Jest to metoda, którą można wykorzystać wraz z centralną instalacją wentylacji - na kanałach nawiewnych lub w centralach wentylacyjnych. Służy do tego urządzenie nazwane nawilżaczem parowym, do którego należy doprowadzić wodę wodociągową. Woda jest podgrzewana do temperatury około 100 st.C co powoduje wytwarzanie dużej ilości pary, która następnie jest transportowana przewodami do lancy parowej umieszczonej w kanale wentylacyjnym nawiewnym. Przepływające powietrze miesza się z parą i jest nawiewane do pomieszczeń.
- Nawilżanie adiabatyczne tzw. ewaporacja. Metoda opisana w artykule na temat chłodzenia hal produkcyjnych Ewaporacja, czyli wykorzystanie naturalnego zjawiska w chłodzeniu hal produkcyjnych. W skrócie, metoda polega na pobieraniu przez powietrze zewnętrzne wilgoci z złóż zraszanych wodą w urządzeniu zwanym ewaporatorem. Wilgotne powietrze następnie jest transportowane do miejsc o wysokiej temperaturze i niskiej wilgotności. Konsekwencją chłodzenia powietrza jest wzrost wilgotności. W tej metodzie powietrze jest „nośnikiem wilgoci”.
- Nawilżanie wysokociśnieniowe. Jest to metoda nie związana bezpośrednio z instalacjami wentylacji. Zasada działania polega na rozpylaniu drobnodyspersyjnej mgły wodnej za pomocą dysz zamontowanych na instalacji wodnej. Mgła wodna w krótkim czasie ulega odparowaniu, a zatem pobiera ciepło z otoczenia jednocześnie obniżając temperaturę. Często dysze rozpylające montuje się przy lub nawet wewnątrz wentylatorów nawiewnych, a także przy nawiewnikach tak aby struga powietrza transportowała mgłę wodną. W tej metodzie potrzebne jest podniesienie ciśnienia wody w instalacji do wartości około 50-200 bar.